نکاتی که باید برای طراحی پارکینگ بدانیم!

شهرداری ها با تهیه و تنظیم قوانین و ضوابطی برای ساخت و ساز ها بر روند شکل گیری آنها نظارت می کند. بر همین اساس مجموعه ضوابط شهرداری، استانداردها و ابعاد و اندازه هایی برای طراحی پارکینگ ساختمانهای مسکونی وجود دارد که پیروی از آنها برای همه سازندگان الزامی است.
شهرداری ها برای اختصاص دادن فضای پارکینگ به واحد های مسکونی سرانه ای را در نظر گرفته اند که می توانید در زیر ببینید:

واحد مسکونی کوچکتر از 150 متر یک پارکینگ
150 تا 200 متر 1.5 پارکینگ
بیش از 200 متر دو پارکینگ
هر واحد بالای 100 متر در طبقه اول و دوم به یک پارکینگ نیاز دارد.
همچنین درصورتی که تعداد واحد فرد باشد یک واحد از پارکینگ معاف است

همه ما خوب می دانیم که طراحی فضای پارکینگ باید به گونه ای باشد تا برای ورود و خروج اتومبیل ها از آن مشکلی به وجود نیامده و رفت و آمد به آسان ترین شکل ممکن صورت بگیرد. بنابراین رعایت استانداردهای عرف مشارکت در ساخت و ابعاد و اندازه می تواند به این موضوع کمک بسیاری بکند:

حداقل دهانه یک پارکینگ 2.5 متر
حداقل دهانه دو پارکینگ کنار هم 4.5 متر
حداقل دهانه سه پارکینگ کنار هم 7 متر
طول مورد نیاز جهت پارکینگ 5 متر
حداقل فضای یک پارکینگ 2.5*5 متر

با توجه به اینکه به صورت معمول فضای پارکینگ ساختمان ها در طبقه همکف و یا زیرزمین در نظر گرفته می شود، باید ابعاد و اندازه های ورودی و فضای اشغال شده توسط رمپ ها (سطوح شیبدار) را نیز در طراحی مد نظر قرار داد.

حداقل ارتفاع مفید ورودی پارکینگ 1.80 متر
حداقل عرض در ورودی پارکینگ 3 متر
عرض رمپ یک طرفه 3 متر و دوطرفه 6 متر
عرض رمپ قوسی یک طرفه 3.65 متر و دوطرفه 7 متر
شیب رمپ پارکینگ 15 درصد
مسیر عبور و مرور و گردش اتومبیل ها باید به گونه ای باشد تا راننده بتواند به راحتی آن را جا به جا کرده وارد پارکینگ کند و یا از آن خارج شود. بنابراین در شرایطی که همه ماشین ها در پارکینگ حضور دارند نیاز به فضایی باز برای حرکت خواهد داشت.

شعاع گردش یا طول مورد نظر جهت مانور 5 متر
شعاع داخلی مسیر گردش در کلیه پارکینگ ها 4.57 متر

باید به خاطر داشته باشیم که پارکینگ های خودرو و مسیرهای ورود و خروج آن نباید خطری را متوجه محل بازی کودکان نماید و دود، بو یا سروصدای ناشی از آن نباید مزاحم بازی کودکان در محل بازی، آسایش سکونت و کار، آرامش و استراحت در ساختمان و اطراف آن باشد.
پارکینگ های سرپوشیده باید بصورت طبیعی تهویه و درصورت عدم وجود سطوح کافی جهت تهویه طبیعی، با سیستم تاسیسات مکانیکی تهویه شوند.

در پارکینگ های کوچکی که برای آپارتمان های معمول طراحی و ساخته می شود، راه خروج استفاده کنندگان می تواند با مسیر ورود خودرو یکی باشد. در این پارکینگ ها، پیش بینی دو واحد پارک خودرو پشت سرهم مانعی ندارد. در پارکینگ های خصوصی، درصورت وجود ورودی مجزای دیگری برای افراد، پیش بینی ورودی سواره به میزان حداقل ١٨٠ سانتیمتر الزامی است.
جنس کف باید از مصالح قابل شستشو باشد. در پارکینگ های متوسط و بزرگ سرپوشیده، مصالح پوشش ستون های فلزی باید با مواد مقاوم در برابر آتش پوشیده شوند. همه پارکینگ های اتومبیل باید مجهز به تجهیزات مبارزه با حریق باشند.

هنگامی که طبقات دیگر ساختمان بوسیله راه پله ها از پارکینگ قابل دسترسی باشد، باید بین محفظه پله ها و پارکینگ یک فضای قرنطینه در نظر گرفته شود.
در کنار همه اینها حتی اگر تمامی ضوابط توسط طراحان و مجریان ساختمان رعایت شود. برای استفاده از فضای پارکینگ ساختمان ها حفظ حریم فضای پارک اتومبیل همسایگان ضروری است. بنابراین بهتر است که نکات لازم را در هنگام رانندگی رعایت کنیم.

منبع: چیدانه